บทที่ 210 การจากลาและความจริงจากปากฆาตกร (75%)

“ถ้าฉันอยู่ ฉันจะเป็นตัวถ่วงของคุณ ที่จริงแล้วคนพวกนั้นก็แค่ยิงคุณเพื่อล่อให้ฉันออกมา คนที่พวกมันต้องการเอาชีวิตคือฉัน ไม่ใช่คุณ ฉะนั้นเป็นฉัน…มันดีที่สุดแล้ว”

เสียงสั่นพร่าเอ่ยกระท่อนกระแท่น น้ำตาไหลพรากเมื่อความเจ็บแล่นวาบเข้าจู่โจมอย่างไร้ความปรานี วินาทีที่เธอเห็นว่าสินและชายชาญต่างเพลี่ยง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ